Το ευρώ εξακολουθεί να διαπραγματεύεται σε ένα περιορισμένο εύρος, με τα βλέμματα των επενδυτών να στρέφονται κυρίως σε δύο κυρίαρχα ζητήματα: την ψήφιση του προϋπολογισμού στην Ιταλία και τη δεύτερη ημέρα διεξαγωγής του Eurogroup, με αντικείμενο τη διεύρυνση του ταμείου EFSF. Η κατά πολύ προσδοκώμενη δημοπρασία 10ετούς ομολόγου του EFSF ξεπέρασε μόλις οριακά τον στόχο των 3 δισ. ευρώ, με το επιτόκιο να διαμορφώνεται στο 3,59% (αρκετά υψηλό για ομόλογα αξιολόγησης ΑΑΑ).
Εν αναμονή των εξελίξεων, η αγορά συναλλάγματος δεν δείχνει πρόθυμη να διαμορφώσει συγκεκριμένη τάση, με το δολάριο να παρουσιάζει μικτή εικόνα σε σχέση με τα ανταγωνιστικά νομίσματα. Σύμφωνα με το μεσημεριανό σχόλιο αγοράς της FXCM, ενδεικτικό της αβεβαιότητας που αρχίζει να επικρατεί στην Ιταλία είναι η δημοσίευση της κεντρικής τράπεζας της χώρας για εκροές κεφαλαίων που ξεπέρασαν τους μήνες Αύγουστο και Σεπτέμβριο τα 80 δισ. ευρώ.
Εκτιμήσεις κάνουν λόγο ακόμα και για παραίτηση του πρωθυπουργού S. Berlusconi, αν δεν συγκεντρωθούν οι απαραίτητες ψήφοι για την έγκριση του κρατικού προϋπολογισμού, αν δηλαδή δεν συγκεντρώσει την απαιτούμενη πλειοψηφία των 316 ψήφων. Αν κάτι τέτοιο δεν επιτευχθεί, είναι πιθανή μια θετική επιρροή για τα νομίσματα υψηλού ρίσκου.
Η Ιταλία θα πρέπει να αποπληρώσει ομόλογα συνολικού ύψους 14,9 δισ. ευρώ που λήγουν αυτό τον μήνα, εκ των οποίων ομόλογα 6,1 δισ. ευρώ που λήγουν την ερχόμενη εβδομάδα. Αν το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας δεν καταφέρει να πείσει τους επενδυτές τόσο ώστε να αποκλιμακώσει το κόστος δανεισμού, διαψεύδοντας τις ικανότητες της κυβέρνησης να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, τότε θα βρεθούμε αντιμέτωποι με το χειρότερο σενάριο εξέλιξης της ευρωπαϊκής κρίσης: άμεση απειλή της χρεοκοπίας της χώρας.
Σύμφωνα με τον αναλυτή του DailyFX, Ilya Spivak, προκύπτουν τέσσερα πιθανά σενάρια. Αν η κυβέρνηση λάβει την ψήφο εμπιστοσύνης ή αν η αποτυχία της οδηγήσει σε μια μεταβατική κυβέρνηση που θα προχωρήσει με τα νέα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής, το ευρώ και οι υπόλοιπες επενδύσεις ρίσκου θα ενισχυθούν σε βάρος του δολαρίου. Αντίθετα, μια οριακή «νίκη» του Berlusconi που θα έθετε υπό αμφισβήτηση τις ικανότητές του ή η πτώση της κυβέρνησης και η διενέργεια πρόωρων εκλογών θα έδιναν παράταση στην ήδη αβέβαιη κατάσταση, ασκώντας πίεση στις επενδύσεις ρίσκου.
Στην αγορά συναλλάγματος ξεχωρίζει και η περίπτωση του ελβετικού φράγκου, το οποίο επηρεάζεται εν μέσω φημών για αύξηση του ορίου σύνδεσής του με το ευρώ στο 1,25. Η αύξηση της ανεργίας στην Ελβετία στο 2,9% από το 2,8% και η μείωση του δείκτη τιμών καταναλωτή στο -0,1% από το 0,2% των εκτιμήσεων σε μηνιαία βάση ενδυναμώνουν την πεποίθηση ότι η Τράπεζα της Ελβετίας θα αυξήσει το όριο σύνδεσης της ισοτιμίας ευρώ-ελβετικό φράγκο, δεδομένου ότι τα οικονομικά στοιχεία δείχνουν ότι το ισχυρό νόμισμα επιδρά αρνητικά στην οικονομία.
Η ισοτιμία ενισχύθηκε στο 1,2447, αν και αργότερα άρχισε να υποχωρεί κάτω από το επίπεδο του 1,2400. Πάντως, ο Jordan της SNB τόνισε ότι το ελβετικό φράγκο παραμένει εξαιρετικά υπερτιμημένο, δηλώνοντας ότι η κεντρική τράπεζα δεν μπορεί να μειώσει τα επιτόκια σε αρνητικά επίπεδα και ότι θα ήταν λανθασμένος χειρισμός μια πολιτική ανταγωνιστικής υποτίμησης. Το σχόλιο αυτό οδήγησε στην ανατροπή της εικόνας για το νόμισμα, το οποίο αρχίζει να ανακάμπτει έναντι των βασικών νομισμάτων.
Συμπερασματικά, εν απουσία σημαντικών οικονομικών ανακοινώσεων, οι πολιτικές εξελίξεις σε Ελλάδα, Ιταλία και Eurogroup είναι αυτές που δίνουν το στίγμα τους στην αγορά συναλλάγματος.