Λένε ότι δεν θέλουν το μνημόνιο. Κάποιοι ακόμη πιο «προχωρημένοι» προτείνουν την επιστροφή στη δραχμή. Και κάποιοι που βρίσκονται στο απόγειο των πνευματικών τους αναζητήσεων προτείνουν λαϊκή εξουσία και κρατικοποίηση των μέσων παραγωγής. Όλοι αυτοί ξεχνούν να μας πουν ένα απλό πράγμα: Αν η τρόικα προτείνει για το ελληνικό πρόβλημα την παροχή μισθών Βουλγαρίας, οι «άλλοι» προτείνουν την μετατροπή της Ελλάδας σε Αλβανία του Χότζα. Το κακό δεν είναι ότι κάποιοι έχουν βγει στο δρόμο και λένε ένα σωρό ανοησίες. Το κακό είναι ότι έχουν βρει ακροατήριο. Ας πούμε, λοιπόν, ότι επιστρέφουμε στη δραχμή. Μία χώρα που δεν παράγει ούτε σκόρδα και έχει μόνιμα έλλειμμα στο εμπορικό της ισοζύγιο, πως θα καταφέρει να εισάγει πρώτες ύλες; Καύσιμα, τρόφιμα, φάρμακα; Δίνοντας στους διεθνείς εμπόρους φρεσκοτυπωμένες δραχμές;
Ας πάμε και στους άλλους, στους πιο προχωρημένους. Πως θα κρατικοποιήσουν τα μέσα παραγωγής; Κηρύσσοντας την Λαϊκή Δημοκρατία της Ελλάδας; Αν εγώ πω τώρα ότι θα ήθελα να ξαναδώ τα τανκς στους δρόμους, είναι πιθανόν ένας εισαγγελέας να επέμβει και να μου ασκήσει δίωξη. Και πολύ ορθά θα πράξει. Πως είναι δυνατόν, λοιπόν, ολόκληρα κόμματα που δραστηριοποιούνται νόμιμα να ευαγγελίζονται τη διάλυση του αστικού κράτους;
Λένε ότι δεν θέλουν το μνημόνιο. Από την άλλη θέλουν τα λεφτά της έκτης δόσης. Δεν θέλουν μία κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, αλλά από την άλλη θέλουν να παραμείνουμε στη ζώνη του ευρώ. Δεν θέλουν τον Παπαδήμο. Έτσι λένε. Δεν θα ήθελαν, όμως, να αναλάβουν και το πολιτικό κόστος της μετάβασης στη δραχμή. Με άλλα λόγια, η υποκρισία περισσεύει. Κι όσο αισθάνονται ότι ο ελληνικός λαός βρίσκεται πιο κοντά στις ενωτικές λύσεις από τα κομματικά τους παραμάγαζα, τόσο θα ροκανίζουν την καρέκλα του νέου πρωθυπουργού. Αν κάτι πραγματικά τους τρομάζει δεν είναι η δραχμή. Αλλά η πιθανότητα να πετύχει στο έργο του ο κ. Παπαδήμος...
Γι΄ αυτό και άρχισαν από νωρίς τα όργανα. Από την επόμενη κιόλας μέρα της συγκρότησης της νέας κυβέρνησης. Κι από εδώ και από εκεί. Κτυπάνε μία κυβέρνηση μιας ημέρας! Κτυπάνε μία κυβέρνηση στην οποία συμμετέχουν και οι ίδιοι. Δεν είναι απλά υποκριτές. Είναι ψεύτες. Κι ακόμη χειρότερα, θα σκότωναν ακόμη και την μάνα τους για την εξουσία..