Πέρυσι βρισκόμασταν στο και πέντε λεπτά μετά την χρεοκοπία. Φέτος έχουμε φτάσει στο και τριάντα. Το γεγονός πως δεν έχουμε καταρρεύσει ακόμη παταγωδώς οφείλεται σε μια ευνοϊκή διεθνή συγκυρία.Η ευνοϊκή συγκυρία συνίσταται απλά στη διαπίστωση πως το οικονομικό κόστος για την ευρωζώνη μιας κατάρρευσης της Ελλάδας και εξόδου από το ευρώ θα ήταν μεγαλύτερο από αυτό της συντήρησης εντός, υπό την προϋπόθεση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων εξυγίανσης των δημοσιονομικών και ανάπτυξης της οικονομίας.
Για μερικούς μήνες ακόμη τουλάχιστον, το υψηλό κόστος των συνεπειών μιας ελληνικής κατάρρευσης μας κρατάει στην τροχιά του ευρώ μέσω της διασωληνωμένης βοήθειας.
Η κυβέρνηση και το πολιτικό σκηνικό στο σύνολό του, δείχνουν πως αδυνατούν να αναλάβουν το κόστος των μεταρρυθμίσεων και να βάλουν το σμπαραλιασμένο κρατικό μηχανισμό να υλοποιήσει οποιαδήποτε στοιχειώδη απόφαση.
Οι «πελάτες» που με τόσο ζήλο εξέθρεψαν οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών στον κρατικό μηχανισμό, απεργούν διαμαρτυρόμενοι για τις περικοπές, τα μέτρα περιορισμού της διαφθοράς και αύξησης της παραγωγικότητας, καθώς αδυνατούν να αντιληφθούν το μέγεθος της καταστροφής που διακυβεύεται και για τους ίδιους...
Το βαθύ κόμμα και οι λαϊκιστές παραμυθάδες υπόσχονται μαγικές λύσεις νομισματικής αντιμετώπισης της χρεοκοπίας, ή επιστροφής στη δραχμή. Αγνοούν και τους κανόνες της στοιχειώδους λογικής: Όταν δεν υπάρχει «καρβέλι» δεν έχει καμιά αξία, η λιγότερη ή περισσότερη δίκαιη αναδιανομή του ή το να διαθέτεις τυπωμένα χαρτονομίσματα, τα οποία παρεμπιπτόντως δεν θέλει κανένας...
Εκ του μηδενός, άλλο κράτος...
Η έξοδος από την ελληνική χρεοκοπία περνά από την μείωση και ριζική αναδιοργάνωση του κράτους και τη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών παραγωγής πλούτου από την ιδιωτική οικονομία. Δεν θα ανακαλύψουμε τον τροχό, εν έτη 2011 στην Ελλάδα.
Το θερμό Φθινόπωρο...
Αισίως προ της 6ης δόσης με τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους που φτάνουν μέχρι το τέλος του μήνα, το θέμα τίθεται πλέον ωμά από τους δανειστές: ή απολύσεις μερικών δεκάδων χιλιάδων μέσω δωδεκάμηνης εφεδρείας ή στάση πληρωμών και κατάρρευση με απολύσεις παντού.
Επειδή η συγκυρία δεν ευνοεί μια γενική στάση πληρωμών, είναι πιθανό η επόμενη δόση να αφορά μόνο την πληρωμή ομολόγων που λήγουν. Με τον τρόπο αυτό καθώς υπάρχει πρωτογενές έλλειμμα, το δημόσιο δεν θα είναι σε θέση να καταβάλει όλους τους μισθούς και συντάξεις από τον ερχόμενο μήνα, Οκτώβριο...
Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται δημόσιοι υπάλληλοι, κρατικοδίαιτοι πολιτευτές, συνδικαλιστές και πολιτικοί, οδηγοί ταξί, φοιτητοπατέρες και πρυτάνεις, είναι πως μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και πιθανή έξοδος από το ευρώ, θα έχει για τα κεκτημένα του βιοτικού τους επιπέδου, πολύ πιο ολέθριες συνέπειες από μια οργανωμένη μεταρρύθμιση...
Οι επόμενες εβδομάδες, για άλλη μια φορά στα τελευταία δύο χρόνια, αποκτούν ιδιαίτερα κρίσιμο χαρακτήρα, καθώς ενδέχεται να είναι καθοριστικές σε αυτά που θα ακολουθήσουν στη χώρα τις επόμενες δεκαετίες.