Ο αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών κ.Ευ.Βενιζέλος εξήντλησε χθες όλες τις πνευματικές και ρητορικές δυνατότητές του προκειμένου να αμβλύνει τις δυσμενείς εντυπώσεις από τη σύγκρουση με τους εμπειρογνώμονες της τρόικας και τις παρεπόμενες συνέπειες. Ωστόσο το πρόβλημα δεν κρύβεται, ούτε η διαφορά. Το τι συνέβη τα ξημερώματα της Παρασκευής στην πλατεία Συντάγματος είναι λίγο πολύ γνωστό. Οπως γνωστή είναι και η διαφορά. Οσο κι αν επιχείρησε να την καλύψει ο ταλαντούχος αντιπρόεδρος δυστυχώς δεν κρύβεται. Είναι η αλήθεια και το βάρος των αριθμών τον προδίδουν.
Και οι αριθμοί λένε ότι τα ελλείμματα δεν μειώνονται, ούτε τα συμπεφωνημένα με τους εκπροσώπους των δανειστών μας εκπληρώνονται. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το έλλειμμα δεν του επταμήνου είναι υψηλότερο από το αντίστοιχο περσινό. Και κατά τις πληροφορίες αντίστοιχη παραμένει η κατάσταση στο οχτάμηνο Ιανουαρίου - Αυγούστου.
Πράγμα που δημιουργεί εδραία πεποίθηση στην τρόικα ότι στο τέλος του χρόνου δεν θα έχει συντελεσθεί πρόοδος ή ότι αυτή αν υπάρξει θα είναι υποτυπώδης.
Κατά τους εμπειρογνώμονες των δανειστών μας ο εκτροχιασμός μπορεί να αποδοθεί μόνο κατά το ένα τρίτο στο βάθεμα της ύφεσης και κατά δύο τρίτα στην αδυναμία της κυβέρνησης να πράξει τα δέοντα, τόσο στο σκέλος των εσόδων, όσο και στο σκέλος των δαπανών.
Στη βάση αυτής της διαφοράς ζητήθηκαν νέα μέτρα , ικανά να αποτρέψουν τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό του διασωστικού προγράμματος της ελληνικής οικονομίας. Τα οποία ο κ.Βενιζέλος προφανώς δεν μπορούσε να υποσχεθεί χωρίς προηγουμένως να διαβουλευθεί με τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση.
Αυτός είναι και ο πραγματικός λόγος διακοπής των διαπραγματεύσεων με την τρόικα , όπως και η επάνοδός τους έπειτα από ένα δεκαήμερο.
Με άλλα λόγια η σύγκρουση είναι πραγματική και έχει τη βάση της δυστυχώς στην αποτυχία της κυβέρνησης να προσεγγίσει τους δημοσιονομικούς στόχους που είχε δεσμευθεί να επιτύχει.
Το πρόβλημα είναι αρκούντως πολιτικό και οικονομικό μαζί. Και προφανώς δεν αρκεί το ταλέντο του κ.Βενιζέλου για να το καλύψει.