Στο χείλος του γκρεμού οι ΗΠΑ: Επτά ημέρες απέμειναν, αλλά Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί αδυνατούν να καταλήξουν σε μια συναινετική πρόταση για την αποφυγή κύρηξης της χώρας σε μερική στάση πληρωμών.«Αντιμετωπίζουμε αδιέξοδο», δήλωσε ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα και κάλεσε τους εκπροσώπους των δύο κομμάτων να καταλήξουν σε μια συμφωνία που να μπορεί να υπογράψει και να εγκρίνει το Κογκρέσο.
Γιατί τηρούν αυτή την άκαμπτη στάση οι Ρεπουπλικάνοι; Δεν τους ενδιαφέρουν τελικά «οι παράπλευρες απώλειες» που θα υποστούν οι Αμερικανοί πολίτες; Ο Τσαρς Κινγκ Μάλορι, επικεφαλής του Ινστιτούτου Άσπεν στο Βερολίνο, γνωστής αμερικανικής 'δεξαμενής σκέψης’, εκτιμά ότι οι ευθύνες είναι μοιρασμένες και επισημαίνει πως «το παιχνίδι που βλέπουμε τις τελευταίες εβδομάδες είναι ένα σκληρό πολιτικό πόκερ για να διασφαλιστεί το μέγιστο δυνατό όφελος στις προεδρικές εκλογές του 2012». Ο κ. Μάλορι, υποστηρίζει επίσης ότι και τα δύο κόμματα έχουν πρόβλημα με τις ακραίες πτέρυγές τους: «Στο Δημοκρατικό Κόμμα υπάρχει ένας προοδευτικός πυρήνας που δεν είναι ικανοποιημένος με τις υποχωρήσεις Ομπάμα έναντι του επικεφαλής των Ρεπουμπλικάνων κ.Μπένερ. Από την άλλη πλευρά στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα η δεξιά πτέρυγα προσπαθεί να σταματήσει τον νέο δανεισμό και την υπερχρέωση. Δηλαδή και τα δύο κόμματα έχουν πρόβλημα με τις ακραίες πτέρυγές τους. Και αυτό δείχνει ότι υπάρχει πόλωση στην πολιτική σκηνή των ΗΠΑ.»
Θα υπάρξει συμβιβασμός την τελευταία στιγμή;
Τσαρλς Κινγκ Μάλορι - επικεφαλής του Ινστιτούτου Άσπεν στο ΒερολίνοΤο ερώτημα είναι όμως εφ’ όσον τα μέτωπα είναι πολωμένα, σε τι συμβιβασμό θα καταλήξουν;
Ο κ. Μάλορι επιμένει ότι θα υπάρξει συμβιβασμός, «αλλά δεν είναι σαφές ποιος ακριβώς θα είναι. Αυτή τη στιγμή συζητούνται τουλάχιστον τέσσερα διαφορετικά σενάρια.»
Παρατηρεί όμως ότι στις ομιλίες των Ομπάμα και Μπένερ τη Δευτέρα φάνηκε ένας μεγάλος κίνδυνος που ελλοχεύει στην επιλογή του Ρεπουμπλικανικού κόμματος: «ενώ η ομιλία Ομπάμα ήταν στοχοπροσηλωμένη στον κεντρώο χώρο και τους ανεξάρτητους ψηφοφόρους, η ομιλία Μπένερ στόχευε στη δεξιά πτέρυγα του κόμματός του, προσπαθούσε δηλαδή να κινητοποιήσει την κομματική βάση.»
Τελικά στη διένεξη για την αύξηση του επιτρεπτού ορίου του χρέους υπάρχει μέχρι τώρα νικητής και ηττημένος; Ο Αμερικανός διευθυντής του Ινστιτούτου Άσπεν υποστηρίζει πως αυτό είναι ζητούμενο.
Η απάντησή του είναι μάλιστα διττή: «Στο πεδίο της τακτικής και σε εκείνο της στρατηγικής. Στο πεδίο της στρατηγικής νικητές είναι οι Ρεπουμπλικάνοι, στο πεδίο της τακτικής νικητής είναι ο Ομπάμα, που τις τελευταίες ημέρες πέταξε το μπαλάκι στους Ρεπουμπλικάνους, σαν να ήταν αυτοί το πρόβλημα, ενώ ήταν εκείνος που επέστρεψε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και ζήτησε επιπλέον φόρους ύψους 400 δισεκατομμυρίων, επειδή η αριστερή πτέρυγα του κόμματός του δεν ήταν ικανοποιημένη με τη συμφωνία του με τον Μπένερ.»
Αναμένεται λοιπόν ένταση και αγωνία μέχρι τελευταία στιγμή.