Δεν τα πήγαν καλά οι ευρωπαϊκές τράπεζες; Οι μετοχές των τραπεζών με υψηλή έκθεση στο χρέος της ευρωπαϊκής περιφέρειας ενισχύθηκαν σημαντικά από τη στιγμή που ξεκαθάρισαν οι αποφάσεις της έκτακτης συνόδου κορυφής της Ευρωζώνης. Προφανώς οι επενδυτές εκτίμησαν ότι η δεύτερη ελληνική διάσωση και η αναδιάρθρωση των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν οι τράπεζες θα σταματήσει τη μόλυνση που ήδη προσβάλλει την Ιταλία και την Ισπανία. Οι επιπτώσεις της απορρόφησης του προτεινόμενου πακέτου ανταλλαγής των ελληνικών ομολόγων και μετακύλισης του ελληνικού χρέους στις επιμέρους τράπεζες είναι ακόμη άγνωστες, αλλά ένα κούρεμα της τάξης του 21% είναι εντελώς απίθανο να τις αποσταθεροποιήσει. Σαν κίνηση προστασίας των ευρωπαϊκών τραπεζών από την κατάρρευση της Ελλάδας η συμφωνία της περασμένης Πέμπτης επομένως δούλεψε. Ωστόσο οι επενδυτές πρέπει να παραμείνουν προσεκτικοί.
Οι μετοχές των ευρωπαϊκών τραπεζών έχουν μεγάλη ανηφόρα ακόμη μπροστά τους. Ακόμα και μετά την ανάκαμψη της περασμένης Παρασκευής, ο δείκτης των ευρωπαϊκών τραπεζών FTSE-Eurofirst 300 βρίσκεται 20% χαμηλότερα από την κορυφή του Φεβρουαρίου – και 66% χαμηλότερα από την κορυφή του πριν την έναρξη της κρίσης. Αν το δούμε διαφορετικά ο δείκτης των γερμανικών τραπεζών της Datastream διαπραγματεύεται μόλις στις 0.4 φορές τη λογιστική αξία του – χαμηλότερα δηλαδή κι από τις ελληνικές τράπεζες – έναντι του ήδη προβληματικού 0.65 φορές τη λογιστική του αξία που διαπραγματεύονταν το καλοκαίρι του 2009, αμέσως μετά τα χειρότερα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης. Παρομοίως και ο δείκτης των γαλλικών τραπεζών παραμένει αμετάβλητος στις 0.64 φορές τη λογιστική του αξία. Όταν οι τράπεζες είναι τόσο φτηνές είναι πολύ μεγάλος ο πειρασμός να μην την δεις ως καλή αγοραστική επιλογή περιμένοντας τη θετική έκβαση της ελληνικής κρίσης.
Αλλά θα ήταν σωστό κάτι τέτοιο; Η μόλυνση από τον ελληνικό ιό δεν είναι το μόνο γεγονός που κρατά τους επενδυτές μακριά από τις μετοχές των τραπεζών της Ευρώπης. Στις αξιολογήσεις των ευρωπαϊκών τραπεζών βαραίνουν επίσης οι ανησυχίες σχετικά με την ενίσχυση της αυστηρότητας των εποπτικών πλαισίων, η αύξηση των κεφαλαίων ασφάλειας – που θα οδηγήσει σε χαμηλότερες αποδόσεις – και οι πιθανές ασυνέπειες της στάθμισης κινδύνων εκ μέρους των ιδρυμάτων. Για ορισμένα ιδρύματα, οι γκρίζες προοπτικές για τα έσοδα της επενδυτικής τραπεζικής είναι μια περαιτέρω πηγή ανησυχίας.
Ένας κίνδυνος περιορίστηκε. Για τους επενδυτές που όντως πιστεύουν ότι η τελευταία ελληνική διάσωση σταμάτησε τη μόλυνση οι ευρωπαϊκές τράπεζες μπορεί να δείχνουν πολύ μεγάλη ευκαιρία. Αλλά δεν πρέπει να αφήσουν το ελληνικό δράμα να τους αποσπάσει από το γενικότερα σκοτεινό υπόβαθρο του ευρωπαϊκού τραπεζικού τομέα.