Διαφορετική άποψη για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης έχει διατυπώσει στο πρόσφατο παρελθόν ο νέος “τσάρος” της οικονομίας Ε. Βενιζέλος. Σε συνέντευξή του στο «Βήμα» παραδέχθηκε ότι διατύπωσε στο Υπουργικό Συμβούλιο πως πρέπει η φιλοαναπτυξιακή και φιλοεπενδυτική πολιτική να προβληθεί με κινήσεις που είναι απλές και εύκολες, όπως η μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων και η διευκόλυνση της οικοδομικής δραστηριότητας, με κατάλληλη μεταχείριση “εργαλείων”, όπως οι αντικειμενικές αξίες ή το “πόθεν έσχες” των απλών πολιτών για την απόκτηση πρώτης και δευτερεύουσας κατοικίας.
Πληροφορίες ανέφεραν ότι πριν από λίγες εβδομάδες είχε ζητήσει από τον Πρωθυπουργό ένα νέο «μνημόνιο» καταθέτοντας την ανησυχία του για την δημοσιονομική πορεία της χώρας και την ανάγκη να καταρτιστεί ένα νέο σχέδιο με βάση την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί μετά την εφαρμογή του Μνημονίου.
Είχε ζητήσει την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου από 180 βουλευτές, και απαντώντας σε ερώτησε περί ευθύνης υπουργών για τη πρώτη δανειακή σύμβαση είχε αναφέρει σε συνέντευξη στο Πρώτο Θέμα ότι «Η δημοκρατία είναι συνυφασμένη με την ευθύνη και το κόστος. Δεν υπάρχει δημοκρατική ασυλία. Είναι άλλη η ευθύνη του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών που έχουν άμεση επαφή με χειρισμούς και άλλη η ευθύνη ενός υπουργού σε μη σχετικό υπουργείο» αναφέροντας ότι πρέπει να ληφθούν πρωτοβουλίες για υψηλότερη ανάπτυξη.
Εξέφρασε την άποψη επίσης ότι στις ιδιωτικοποιήσεις «οι αποφάσεις αυτές είναι τόσο κρίσιμες και τόσο πολύπλοκες, που καθεμία πρέπει να έχει τη μορφή νόμου, γιατί αλλιώς δημιουργούνται τεράστιες διοικητικές και νομικές δυσχέρειες, ενώ υπάρχει -ας μην το κρύβουμε- και ζήτημα ευθύνης για τα πρόσωπα που θα πάρουν τις σχετικές αποφάσεις. Άρα, μόνο με τη Βουλή και τη μορφή νόμου λύνονται τα θέματα αυτά».