Νεοελληνική παράνοια στο λιμάνι

Αυτά που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στο λιμάνι του Πειραιά αναδεικνύουν την παθογένεια του πολιτικού και συνδικαλιστικού μας συστήματος.

Η κυβέρνηση Καραμανλή υπέγραψε μια μεγάλη επενδυτική συμφωνία με την κινεζική εταιρεία Cosco για τη διαχείριση του εμπορικού τμήματος του λιμανιού. Η στρατηγική επιλογή υπέρ της συνεργασίας με την ανερχόμενη οικονομική υπερδύναμη ήταν απόλυτα σωστή. Η ισχυρή παρουσία του ελληνικού εμπορικού στόλου στο εισαγωγικό-εξαγωγικό εμπόριο της Κίνας δικαιολογεί το κινεζικό άνοιγμα της κυβέρνησης Καραμανλή.

Από εκεί και πέρα έγιναν πολύ σοβαρά λάθη στη διαχείριση της συμφωνίας. Για να ξεπεραστούν οι αντιρρήσεις μιας ισχυρής συντεχνίας που ελέγχει το λιμάνι, δόθηκαν απίθανα οικονομικά και ασφαλιστικά προνόμια στα μέλη της. Το κοινωνικό σύνολο θα πληρώσει έναν οικονομικό και ασφαλιστικό λογαριασμό που είναι πολύ πιθανό να ξεπερνάει τα οικονομικά οφέλη από τη μεγάλη επένδυση της Cosco.

Η προηγούμενη κυβέρνηση δεν πήρε καμία σοβαρή πρωτοβουλία για να εξασφαλίσει την πλήρη λειτουργία του εμπορικού λιμανιού κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών. Η συντεχνία που επιβραβεύτηκε για την αδιαλλαξία της συνέχισε να εκβιάζει το κοινωνικό σύνολο εμποδίζοντας, με διάφορους τρόπους, την ομαλή ροή των εμπορευματοκιβωτίων από και προς το λιμάνι του Πειραιά.

Οι διαπραγματευτές της ελληνικής πλευράς πρόσφεραν στους Κινέζους επενδυτές και φορολογικά προνόμια που δεν είναι σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς. Φτάσαμε, λοιπόν, στο σημείο να πληρώνουμε συνεχώς τη διαμαρτυρόμενη συντεχνία, να κάνουμε πιο δύσκολη την προμήθεια της ελληνικής αγοράς με τα αναγκαία υλικά και εμπορεύματα και να κινδυνεύουμε να έρθουμε σε ρήξη με τις Βρυξέλλες για το φορολογικό καθεστώς της Cosco.