Επειδή η φαυλότητα των πελατειακών σχέσεων της κυβέρνησης και των κομμάτων με τις συντεχνίες και τις προνομιακές ομάδες του δημοσίου παραμένει αμείωτη παρά τις καταστροφικές της επιπτώσεις που θα φθάσουν σε ασυγκράτητους ρυθμούς απολύσεων έχει νομίζω ενδιαφέρον η παρακάτω συζήτηση που έγινε κατά την διάρκεια εκδηλώσεως για την οικονομία μεταξύ κυβερνητικών παραγόντων και επιχειρηματιών.«Οδηγείτε τα πράγματα σε εμφύλιο μεταξύ των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα και εκείνων του ιδιωτικού με πρώτη ΄αιτία πολέμου΄ τις παρεμβάσεις και το μαγείρεμα που κάνετε στις εξαιρέσεις ομάδων εργαζομένων από τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Η προσπάθειά σας να φανείτε ευχάριστοι και υποχρεωτικοί στις συντεχνίες του δημοσίου ανατρέπει την ουσία της πολιτικής και αναγκάζει την επιχειρηματική κοινότητα να πάρει μέτρα διωγμού και όχι απλών απολύσεων». Με την σκληρή αυτή γλώσσα μίλησαν σε οικονομικούς υπουργούς της κυβέρνησης επιχειρηματίες της μεταποίησης από τον ευρύτερο χώρο των οικοδομικών υλικών της χημικής βιομηχανίας και των τροφίμων μεταφέροντας την ανησυχία τους για τον αδιαφανή τρόπο με τον οποίο διαμορφώνονται οι αποφάσεις για τα ανθυγιεινά επαγγέλματα και τις ανακατατάξεις στις κατηγορίες υπαγωγής σ΄ αυτά.
Η συζήτηση είχε αντικείμενο το μεσοπρόθεσμο και τα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης που περνά η οικονομία. Και έγινε με αφορμή το αδιέξοδο που προκαλεί για την μεταποίηση το σημερινό κομφούζιο της οικονομικής πολιτικής όπου προτάσσεται η εισπρακτική λογική σε κάθε κατεύθυνση ενώ παραμένει «στην εφεδρεία» το δεύτερο κύμα επιβαρύνσεων μέσα από την αναμενόμενη νέα φορολογική πολιτική, τις μειώσεις στα αφορολόγητα, την αύξηση του λειτουργικού κόστους λόγω των ειδικών φόρων και την διεύρυνση της στάσης πληρωμών οφειλομένων ενισχύσεων , επιστροφών ΦΠΑ και εξόφλησης προμηθειών του δημοσίου.
Στο σημερινό κλίμα (τονίσθηκε στην συζήτηση) η δρομολόγηση απολύσεων για το τέλος του 2011 και το 2012 έχει τον κίνδυνο να μετατραπεί σε διωγμό από τις επιχειρήσεις όσο η κυβέρνηση ενώ έχει υποχρέωση να μειώσει το εργασιακό κόστος και με αναμόρφωση χαριστικών διατάξεων για την ένταξη ειδικοτήτων στα βαρέα και ανθυγιεινά φροντίζει να μετριάσει τις επιπτώσεις για τους εργαζόμενους κρατικούς υπαλλήλους στις ΔΕΚΟ . Με τον τρόπο αυτό όμως η πολιτική μετρίων ή μηδαμινών αλλαγών θα επεκταθεί αναγκαστικά και στον ιδιωτικό τομέα που θα συνεχίσει από την μία πλευρά να καταβάλλει επιδόματα που έχουν ξεπεραστεί από την τεχνολογία ενώ από την άλλη θα στραγγαλίζονται οι επιχειρήσεις με τα εισπρακτικά μέτρα.
Οι αντιδράσεις θα συνεχιστούν και θα πάρουν δημοσιότητα αν οι ενδιαφερόμενες επιχειρηματικές ομάδες δεν πεισθούν για την διαφάνεια στις αποφάσεις για τα ανθυγιεινά.
Από εκεί και πέρα, όπως όλα δείχνουν πολλοί κλάδοι θα συμφωνήσουν σε μια τακτική κατάργησης θέσεων που υπάγονται στα ανθυγιεινά με αλλαγές και αναμορφώσεις των διαδικασιών παραγωγής. Στην περίπτωση αυτή οι απολύσεις στο 2012 θα πάρουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις.