Κυβέρνηση έτοιμη για… απόδραση
Δημοσιεύτηκε: Παρ 25 Φεβ 2011, 10:16
Στην επιφάνεια και όσο ακούει κανείς μόνο τις δηλώσεις του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών, η κυβέρνηση φαίνεται πεισματικά αφοσιωμένη στην αποστολή της, όπως την αντιλαμβάνεται, να σώσει τη χώρα από την καταστροφή. «Ξύνοντας» την επιφάνεια, όμως, αμέσως φαίνονται πρόσωπα αποφασισμένα για το δικό τους… Prison Break από τη «φυλακή» της τρόικας, που απλώς δεν έχουν αποφασίσει ποιο σχέδιο απόδρασης θα εφαρμόσουν.
Τα φαινόμενα «κακού συντονισμού», όπως συνηθίζεται να χαρακτηρίζεται κομψά από τα ΜΜΕ το «μπάχαλο» που επικρατεί στο κυβερνητικό σχήμα, δεν είναι παρά μόνο ένα σύμπτωμα της απροθυμίας των περισσότερων κυβερνητικών στελεχών (για να μη μιλήσουμε για τους βουλευτές, ή τα πιο χαμηλόβαθμα κομματικά στελέχη…) να πιουν τα αλλεπάλληλα «πικρά ποτήρια», στο όνομα μιας σωτηρίας που έχει πάψει προ πολλού να φαίνεται, έστω και σε μακρινό ορίζοντα. «Το πρόγραμμα δεν βγαίνει», ήταν η φράση που άκουσε και ξανάκουσε ο υπουργός Οικονομικών στη χθεσινή συνεδρίαση του ΚΤΕ Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ, ενώ ακόμη και ο ίδιος έδειχνε να έχει χάσει τη συνήθη αισιοδοξία του, όπως εύστοχα παρατήρησε η Βάσω Παπανδρέου.
Αγγλομαθής βουλευτής, με έφεση στα οικονομικά, που εντρύφησε χθες στο πολυσέλιδο κείμενο αξιολόγησης της οικονομίας από την Κομισιόν, όταν έφθασε στις τελευταίες σελίδες, όπου περιγράφονται οι δεσμευτικοί στόχοι της οικονομικής πολιτικής ενόψει των επόμενων αξιολογήσεων δήλωσε ευθαρσώς στη στήλη ότι άρχισε να αναζητεί… υπογλώσσια και να ψάχνει την πόρτα της εξόδου από τη βουλευτική ιδιότητα.
Ενόψει της αξιολόγησης του τρίτου τριμήνου του 2011, για παράδειγμα, η Κομισιόν αναφέρει ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να παρουσιάσει σχέδιο για το 2012, με το οποίο θα μειωθεί η απασχόληση στο Δημόσιο πολύ περισσότερο από όσο θα μειωνόταν με την απλή εφαρμογή του κανόνα μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις. Στόχος αυτού του προγράμματος μείωσης της απασχόλησης, όπως αναφέρεται στο κείμενο της Κομισιόν, θα είναι η εξοικονόμηση επιπλέον 600 εκατ. ευρώ το 2012 από τη μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων.
Όσο και αν προσπάθησε ο βουλευτής, δεν κατάφερε να βρει πώς αυτοί οι στόχοι θα επιτευχθούν χωρίς 20.000-30.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, τις οποίες «περικυκλώνουν» νοηματικά οι διατυπώσεις της Κομισιόν, αποφεύγοντας όμως να μιλήσουν ευθέως για πρόγραμμα μαζικών απολύσεων στο δημόσιο τομέα. «Μιλούσαμε όλο το 2010 στα καφενεία των περιφερειών μας για “φως στο τούνελ” και το 2012 θα πρέπει να εξηγούμε γιατί απολύθηκαν 20.000 δημόσιοι υπάλληλοι», έλεγε με απόγνωση ο βουλευτής. «Δεν είναι σίγουρο αν υπάρχουν ή θα βρεθούν λεφτά, αλλά το κακό είναι ότι πέτρες θα υπάρχουν στην Ελλάδα και το 2012», πρόσθετε με μια δόση λεπτού μαύρου χιούμορ.
Ο δημοσιογράφος της λαϊκής γερμανικής εφημερίδας “Bild”, που ρώτησε τον πρωθυπουργό αν θα στοιχημάτιζε το μισθό του, ότι η Ελλάδα θα πληρώσει στο ακέραιο τα χρέη της, ίσως έβλεπε καλύτερα από πολλά στελέχη του υπουργείου Οικονομικών, ότι το «στενό κοστούμι» του μνημονίου δεν προκαλεί δυσφορία μόνο στον πληθυσμό που θίγεται από το «βαρύ» οικονομικό πρόγραμμα, αλλά και τρόμο στα ίδια τα στελέχη της κυβέρνησης, που ορκίζονται ενώπιον της τρόικας ότι θα το εφαρμόσουν. Και αρχίζουν να εκφράζονται με μεγάλη κατανόηση στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους, για την απόφαση του Κ. Καραμανλή να «αποδράσει» από το Μαξίμου τον Οκτώβριο του 2009 και να αποσυρθεί στη γαλήνη της Ραφήνας.
Ο πρωθυπουργός ίσως να στοιχημάτιζε το μισθό του, για να πείσει ότι όλα θα εξελιχθούν σύμφωνα με το (μνημονιακό) πρόγραμμα, ότι όλα τα χρέη θα εξυπηρετηθούν, οι πιστωτές μας θα ζήσουν καλά και εμείς καλύτερα. Όσο περνά ο καιρός, όμως, φαίνεται όλο και πιο απελπιστικά μόνος στην αισιοδοξία του, ενώ οι περισσότεροι γύρω του ψάχνουν το δρόμο της μεγάλης απόδρασης.
Τα φαινόμενα «κακού συντονισμού», όπως συνηθίζεται να χαρακτηρίζεται κομψά από τα ΜΜΕ το «μπάχαλο» που επικρατεί στο κυβερνητικό σχήμα, δεν είναι παρά μόνο ένα σύμπτωμα της απροθυμίας των περισσότερων κυβερνητικών στελεχών (για να μη μιλήσουμε για τους βουλευτές, ή τα πιο χαμηλόβαθμα κομματικά στελέχη…) να πιουν τα αλλεπάλληλα «πικρά ποτήρια», στο όνομα μιας σωτηρίας που έχει πάψει προ πολλού να φαίνεται, έστω και σε μακρινό ορίζοντα. «Το πρόγραμμα δεν βγαίνει», ήταν η φράση που άκουσε και ξανάκουσε ο υπουργός Οικονομικών στη χθεσινή συνεδρίαση του ΚΤΕ Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ, ενώ ακόμη και ο ίδιος έδειχνε να έχει χάσει τη συνήθη αισιοδοξία του, όπως εύστοχα παρατήρησε η Βάσω Παπανδρέου.
Αγγλομαθής βουλευτής, με έφεση στα οικονομικά, που εντρύφησε χθες στο πολυσέλιδο κείμενο αξιολόγησης της οικονομίας από την Κομισιόν, όταν έφθασε στις τελευταίες σελίδες, όπου περιγράφονται οι δεσμευτικοί στόχοι της οικονομικής πολιτικής ενόψει των επόμενων αξιολογήσεων δήλωσε ευθαρσώς στη στήλη ότι άρχισε να αναζητεί… υπογλώσσια και να ψάχνει την πόρτα της εξόδου από τη βουλευτική ιδιότητα.
Ενόψει της αξιολόγησης του τρίτου τριμήνου του 2011, για παράδειγμα, η Κομισιόν αναφέρει ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να παρουσιάσει σχέδιο για το 2012, με το οποίο θα μειωθεί η απασχόληση στο Δημόσιο πολύ περισσότερο από όσο θα μειωνόταν με την απλή εφαρμογή του κανόνα μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις. Στόχος αυτού του προγράμματος μείωσης της απασχόλησης, όπως αναφέρεται στο κείμενο της Κομισιόν, θα είναι η εξοικονόμηση επιπλέον 600 εκατ. ευρώ το 2012 από τη μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων.
Όσο και αν προσπάθησε ο βουλευτής, δεν κατάφερε να βρει πώς αυτοί οι στόχοι θα επιτευχθούν χωρίς 20.000-30.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, τις οποίες «περικυκλώνουν» νοηματικά οι διατυπώσεις της Κομισιόν, αποφεύγοντας όμως να μιλήσουν ευθέως για πρόγραμμα μαζικών απολύσεων στο δημόσιο τομέα. «Μιλούσαμε όλο το 2010 στα καφενεία των περιφερειών μας για “φως στο τούνελ” και το 2012 θα πρέπει να εξηγούμε γιατί απολύθηκαν 20.000 δημόσιοι υπάλληλοι», έλεγε με απόγνωση ο βουλευτής. «Δεν είναι σίγουρο αν υπάρχουν ή θα βρεθούν λεφτά, αλλά το κακό είναι ότι πέτρες θα υπάρχουν στην Ελλάδα και το 2012», πρόσθετε με μια δόση λεπτού μαύρου χιούμορ.
Ο δημοσιογράφος της λαϊκής γερμανικής εφημερίδας “Bild”, που ρώτησε τον πρωθυπουργό αν θα στοιχημάτιζε το μισθό του, ότι η Ελλάδα θα πληρώσει στο ακέραιο τα χρέη της, ίσως έβλεπε καλύτερα από πολλά στελέχη του υπουργείου Οικονομικών, ότι το «στενό κοστούμι» του μνημονίου δεν προκαλεί δυσφορία μόνο στον πληθυσμό που θίγεται από το «βαρύ» οικονομικό πρόγραμμα, αλλά και τρόμο στα ίδια τα στελέχη της κυβέρνησης, που ορκίζονται ενώπιον της τρόικας ότι θα το εφαρμόσουν. Και αρχίζουν να εκφράζονται με μεγάλη κατανόηση στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους, για την απόφαση του Κ. Καραμανλή να «αποδράσει» από το Μαξίμου τον Οκτώβριο του 2009 και να αποσυρθεί στη γαλήνη της Ραφήνας.
Ο πρωθυπουργός ίσως να στοιχημάτιζε το μισθό του, για να πείσει ότι όλα θα εξελιχθούν σύμφωνα με το (μνημονιακό) πρόγραμμα, ότι όλα τα χρέη θα εξυπηρετηθούν, οι πιστωτές μας θα ζήσουν καλά και εμείς καλύτερα. Όσο περνά ο καιρός, όμως, φαίνεται όλο και πιο απελπιστικά μόνος στην αισιοδοξία του, ενώ οι περισσότεροι γύρω του ψάχνουν το δρόμο της μεγάλης απόδρασης.