Ενας από τους σημαντικότερους και μακροβιότερους έλληνες πρωθυπουργούς εξηγούσε στους δημοσιογράφους τους λόγους για τους οποίους δεν δεχόταν να γίνει συνάντηση κορυφής με την ηγεσία της Τουρκίας. «Οι συναντήσεις κορυφής -έλεγε- πρέπει να είναι καλά προετοιμασμένες και να επιβεβαιώνουν Συμφωνίες που έχουν επιτευχθεί ύστερα από τις αναγκαίες διαπραγματεύσεις. Οι συναντήσεις δεν γίνονται για να διαπιστώνονται οι διαφωνίες». Ο ίδιος πολιτικός ηγέτης προσέθετε ότι μια αποτυχημένη συνάντηση των ηγετών δύο χωρών που βρίσκονται με το χέρι κοντά στη σκανδάλη, μοιραίο αποτέλεσμα έχει τον πόλεμο! Οι φράσεις αυτές είναι κατά έναν τρόπο επίκαιρες, καθώς αναζητείται η ερμηνεία των όσων συνέβησαν το μεσημέρι της περασμένης Παρασκευής. Μια συνάντηση των πολιτικών ηγετών της χώρας, ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, απέληξε σε διαπίστωση και επιβεβαίωση της πλήρους μεταξύ των διαφωνίας επί του μείζονος προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα. Μια διαπίστωση που φαίνεται και άσκοπη δοθέντος ότι οι διαφωνίες αυτές είχαν προκύψει ανάγλυφες πριν από λίγα μόλις 24ωρα κατά τη συνάντηση των κκ. Γ. Παπανδρέου και Αντ. Σαμαρά. Ο ιστορικός του μέλλοντος θα κληθεί να ερμηνεύσει τέτοιες πράξεις και παραλείψεις, αν φυσικά οι επιγενόμενοι ενδιαφέρονται για τα γεγονότα μιας εποχής (μας) από τις χειρότερες των τελευταίων δεκαετιών.
Ευτυχώς βέβαια οι ενδοελληνικές διαφωνίες κορυφής δεν οδηγούν σε... Πόλεμο, απλώς δημιουργούν πολιτικό αδιέξοδο, όπως από όλους ομολογείται. Αλλά στις δημοκρατίες αδιέξοδα δεν υπάρχουν, υπάρχουν εκλογές.