www.agrafos.gr

«Η αναβολή του ελληνικού ζητήματος έχει τη λογική της» εκτιμά με άρθρο του στην International Herald Tribune ο Πολ Τέιλορ, ο οποίος αναλύει τους λόγους για τους οποίους οι Ευρωπαίοι ιθύνοντες «αναβάλλουν για αύριο» μία ενδεχόμενη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, όπως τους καταλογίζουν και οι χρηματαγορές.

Αυτό συμβαίνει για τέσσερις οικονομικούς και έναν πολιτικό λόγο.

Πρώτον, η Ελλάδα δεν είναι αυτή τη στιγμή σε θέση να αντεπεξέλθει σε μία στάση πληρωμών διότι δεν διαθέτει ένα πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα και η οικονομία της βρίσκεται σε ύφεση. Ως εκ τούτου, εάν της δινόταν ακόμη μία διετία να συρρικνώσει τη γραφειοκρατία της, να περιορίσει τις δημόσιες δαπάνες, να οχυρώσει το φορολογικό σύστημα, να προχωρήσει σε αποκρατικοποιήσεις δημοσίων επιχειρήσεων και να τονώσει την ανάπτυξή της, μία «οργανωμένη αναδιάρθρωση» θα μπορούσε να προκαλέσει λιγότερη ζημιά ειδικότερα για το τραπεζικό της τομέα και το συνταξιοδοτικό σύστημα.

Δεύτερο, και άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας χρειάζονται χρόνο για να ενισχύσουν την κεφαλαιακή τους βάση και να μειώσουν την έκθεσή τους πριν υποστούν τις απώλειες από τις τοποθετήσεις σε ελληνικά ομόλογα.

Ένας τρίτος λόγος για την καθυστέρηση και την αναζήτηση εναλλακτικής έναντι της αναδιάρθρωσης έγκειται στην ενδεχόμενη ζημία που θα μπορούσε να προκληθεί για ολόκληρη την ευρωζώνη.

«Ο καλύτερος τρόπος να αποφευχθεί η ανάγκη διάσωσης της Ισπανίας είναι μέσω της διάσωσης της Ελλάδας» εκτιμά Ευρωπαίος βιομήχανος ο οποίος δεν επιθυμεί να κατονομαστεί, προσθέτοντας ότι «εάν δεν διασωθεί η Ελλάδα, θα πρέπει αργότερα να διασωθούν η Πορτογαλία και η Ισπανία».

Ένας τέταρτος λόγος είναι ότι σε περίπτωση χρεοκοπίας της Ελλάδας οι διεθνείς πιστωτές θα έχαναν τη μόχλευση που τους παρέχει το πρόγραμμα λιτότητας της Ε.Ε. και του ΔΝΤ έναντι των ελληνικών φορολογικών και οικονομικών μεταβολών.

Παρά τις καθυστερήσεις στα έσοδα η Αθήνα πέτυχε μία τεράστια δημοσιονομική προσαρμογή κατά 7 ποσοστιαίες μονάδες μέσα στον πρώτο χρόνο από τη διάσωσή της.

Η Ε.Ε. έχει συμφέρον να κρατήσει τους Έλληνες σε αυτήν την κατεύθυνση και να ελαφρύνει το φορτίο με την επιμήκυνση της ωρίμανσης και τη μείωση των επιτοκίων των διεθνών δανείων.

Τελευταίος αλλά εξίσου σημαντικός ένας πολιτικός λόγος: το γεγονός ότι για τους πολιτικούς η καλύτερη στιγμή για να ανακοινώσουν ότι κάποια από τα δισεκατομμύρια που δάνεισαν στους Έλληνες δεν θα αποπληρωθούν ποτέ είναι πάντοτε μετά την επόμενη εκλογική αναμέτρηση.

Η Γερμανία και η Γαλλία, δύο εκ των σημαντικότερων δανειστών, μπαίνουν σε προεκλογική τροχιά για τις προεδρικές του 2012 και τις βουλευτικές εκλογές του 2013, αντίστοιχα, όταν αναμένεται να τεθεί σε εφαρμογή ο μόνιμος ευρωπαϊκός μηχανισμός σταθερότητας.

Αυτό εξηγεί πιθανότατα γιατί η Γερμανία αρνείται οποιαδήποτε απαραίτητη αναδιάρθρωση χρέους νωρίτερα από τα τέλη του 2013.