"Σβήνουν" τα πρόστιμα που έχουν επιβληθεί με διοικητικές πράξεις σε καταστήματα που λειτουργούσαν παράνομα ηλεκτρονικά παίγνια, μετά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας η οποία ακυρώνει παλαιότερες αποφάσεις των συναρμοδίων υπουργών οι οποίες έρχονται σε αντίθεση με τις σχετικές κοινοτικές οδηγίες. Για το θέμα αυτό το υπουργείο Οικονομικών διευκρινίζει ότι οι ατομικές διοικητικές πράξειςπου έχουν εκδοθεί και έχουν ως νομική βάση τις κριθείσες ως αντισυνταγματικές διατάξεις νόμου δεν είναι αυτοδίκαια άκυρες αλλά είναι ακυρωτέες.
Στις περιπτώσεις που έχουν δηλαδή εκδοθεί ατομικές διοικητικές πράξεις που στηρίζονται στις διατάξεις που κρίθηκαν αντισυνταγματικές από την απόφαση αυτή του ΣτΕ, η Διοίκηση έχει υποχρέωση να ανακαλέσει τις ατομικές αυτές διοικητικές πράξεις εφόσον έχουν το ίδιο περιεχόμενο με τις ακυρωθείσες που στηρίζονται στις ίδιες διατάξεις, εάν:
-Υποβληθεί από το πρόσωπο που έχει έννομο συμφέρον σχετική αίτηση στην αρμόδια Αρχή που εξέδωσε τη διοικητική πράξη μέσα σε εύλογο χρόνο από την έκδοση της απόφασης του ΣτΕ, και:
-Δεν θίγονται δικαιώματα που αποκτήθηκαν καλοπίστως από την εφαρμογή της (ΣτΕ 3944/1995, 370/1997).
Τα προαναφερόμενα δεν ισχύουν για πράξεις επιβολής και καταλογισμού φόρων στις οποίες δεν ισχύουν οι γενικές αρχές περί ανακλήσεων Διοικητικών Πράξεων.
-Εφόσον έχουν εκδοθεί ανακλητικές πράξεις από τις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές μετά τη δημοσίευση της απόφασης του ΣτΕ, οι ανακλητικές αυτές πράξεις πρέπει να εκτελεστούν.
-Μετά την έκδοση της απόφασης του ΣτΕ θα πρέπει να πάψουν να εκδίδονται διοικητικές πράξεις επιβολής προστίμων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι με την αριθμ. 2144 της 29ης Ιουνίου 2009 Απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, που εκδόθηκε επί σχετικής αίτησης για ακύρωση των διατάξεων της αριθμ. 1107414/1491/Τ.&Ε.Φ. Κοινής Απόφασης, κρίθηκε ότι η επιβαλλόμενη από το άρθρο 2 παράγραφος 1 και το άρθρο 3 του ν. 3037/2002 απαγόρευση της εγκατάστασης και διενέργειας ηλεκτρικών, ηλεκτρομηχανικών και ηλεκτρονικών παιγνίων, αντίκειται στα άρθρα 28 (ποσοτικοί περιορισμοί επί των εισαγωγών) και 49 (περιορισμοί της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών στο εσωτερικό της κοινότητας) της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ίδια και η ΣτΕ Ολομελείας 1175/2008).