Η πυρηνική καταστροφή της Φουκουσίμα έχει περάσει για τους περισσότερους από μας σε δεύτερη μοίρα. Στην Ιαπωνία όμως κυβέρνηση, ειδικοί και κοινή γνώμη αναζητούν απαντήσεις για τα αίτια της καταστροφής.Η Ιαπωνία εξακολουθεί να ζει το δικό της εφιάλτη μετά την πυρηνική καταστροφή της 11 Μαρτίου. Η κοινή γνώμη ζητά απαντήσεις για τα αίτια της τραγωδίας από την κυβέρνηση, αλλά και την εταιρία Tepco που έχει την ευθύνη για τους πυρηνικούς αντιδραστήρες.
Στη διαδικασία αυτή όλο και περισσότερα συγκλονιστικά στοιχεία βρίσκουν το δρόμο προς τη δημοσιότητα. Ποιος πήρε,ποιες αποφάσεις και πότε, διερωτώνται οι περισσότεροι Ιάπωνες.
Για το πώς η καταστροφή πήρε τέτοιες μεγάλες διαστάσεις προσπάθησε να δώσει απάντηση ο πυρηνικός επιστήμονας Μασανόρι Νάιτο μιλώντας στην ιαπωνική δημόσια τηλεόραση NHK: «Οι εκρήξεις υδρογόνου είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο η κατάσταση είναι τόσο άσχημη σήμερα. Για αυτό οι προσπάθειες σταθεροποίησης του αντιδραστήρα 1 θα διαρκέσουν τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Η εταιρία Tepco που διαχειρίζεται τους πυρηνικούς σταθμούς καθυστέρησε να αποφασίσει το άνοιγμα των βαλβίδων για να μειωθεί η πίεση στον αντιδραστήρα».
Μερική τήξη και στους αντιδραστήρες 2 και 3
Όπως αποκάλυψε μόλις σήμερα η εταιρία Tepco μερική τήξη ράβδων δεν σημειώθηκε μόνο στον αντιδραστήρα 1, όπως γνωρίζαμε, αλλά και στον αντιδραστήρα 2 και 3. Η καταστροφή στους στον 2ο και 3ο αντιδραστήρες συνέβη ωστόσο 60 ή 100 ώρες μετά το σεισμό και το χτύπημα του τσουνάμι την 11η Μαρτίου.
Μέχρι τον Ιανουάριο του 2012 η εταιρία Tepco φιλοδοξεί να θέσει υπό έλεγχο την κατάσταση στον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα.
Στο ερώτημα αν η λειτουργία του συστήματος ψύξης των αντιδραστήρων είχε διακοπεί ήδη μετά το σεισμό και πριν το τσουνάμι, οι άνθρωποι της Tepco απαντούν κατηγορηματικά όχι. Μετά το χτύπημα τσουνάμι ωστόσο όλα τα συστήματα λειτουργία είχαν τεθεί εκτός λειτουργίας.
Ο πυρηνικός επιστήμονας Μασανόρι Νάιτο με ένα τελικό συμπέρασμα: «Κανείς δεν είχε σκεφθεί σοβαρά το ενδεχόμενο μιας καταστροφής τέτοιων διαστάσεων. Δεν εξαιρώ ούτε τον εαυτό μου. Υποθέσαμε ότι ποτέ δεν θα διακόπτονταν ταυτόχρονα η λειτουργία όλων των συστημάτων ασφαλείας. Είχαμε μεν το χειρότερο δυνατό σενάριο. Ποτέ όμως δεν σκεφθήκαμε ότι θα μπορούσε να συμβεί στην πραγματικότητα. Ήμασταν απλοϊκοί».